Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ελληνας μαθητής 1ος σε παγκόσμιο διαγωνισμό Έκθεσης....Διαβάστε την καταπληκτική έκθεση του.




«..έχε στο νου σου το παιδί – γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα» τραγούδαγε ο Παύλος Σιδηρόπουλος .
Κι έτσι ένοιωσα διαβάζοντας το παρακάτω μήνυμα : «ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ»!
Μια έκθεση με “επίκαιρα” μηνύματα: “Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν αναβολικά και μίση αλλά φιλία…ειρήν稔
Έλληνας μαθητής της Β’ Γυμνασίου, από τα Γιαννιτσά ήταν ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU). Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες». Στο διαγωνισμό πήραν μέρος πάνω από ..

1 εκατομμύριο νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων τους και νικητής αναδείχτηκε ο 14χρονος Έλληνας.
«Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι Ολυμπιακές αξίες», αναφέρει η διεθνής κριτική επιτροπή επισημαίνοντας τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου Χατζηδήμου.
Ο νικητής θα βραβευθεί την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείου, δηλ. στις 9 Οκτωβρίου 2012, στην Ντόχα του Κατάρ, στο πλαίσιο του 25ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ΠΤΕ που θα διεξαχθεί με τη συμμετοχή 149 χωρών.
Τον Απρίλιο ο 14χρονος είχε αναδειχτεί νικητής στον αντίστοιχο πανελλήνιο διαγωνισμό και η έκθεση διαβιβάστηκε στο διεθνές γραφείο της Π.Τ.Ε μέσω των ΕΛ.ΤΑ, όπου και έγινε η τελική κρίση των εκθέσεων των μαθητών από όλες τις χώρες.
Ακολουθεί η έκθεση του Μάριου Χατζηδήμου:
«Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φεντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.
Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,
Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω… να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!
Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.
Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα…
Συνέχιζα και ονειρευόμουνα… Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκ σφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!
Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη.
Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή…
…Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπ αλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:
- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!
- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται απ ό λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.
Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.
Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε… Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!
Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου»

Πηγή : Χριστίνα Πολίτη

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012



Καλή σχολική χρονιά σε ολα τα παιδιά και τους δασκάλους τους!
και μην ξεχνάτε οτι  ...

Η βασική ελπίδα ενος έθνους στηρίζεται στη σωστή εκπαίδευση της νεολαίας του!

Ο καλός δάσκαλος ανοίγει "παράθυρα" στις ψυχές και τη φαντασία των παιδιών...
 

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Εορτασμός 25ης Μαρτίου στο Κρυονέρι λιμνης Πλαστήρα

βίντεο Κρικέλης Λάμπρος

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Καταραμένε Έλληνα....

«Καταραμένε Ελληνα! Οπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και…ανυπέρβλητος. Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα εσύ μπροστά μου ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος. Καταραμένε Ελληνα, καταραμένη γνώση….. Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;»' Φρίντριχ Σίλερ (1759-1805) Γερμανός συγγραφέας και ποιητής.

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας και η σημασία της....

Λέγεται Κυριακή της Ορθοδοξίας, γιατί γιορτάζουμε την αναστήλωση των αγίων Εικόνων και τον θρίαμβο της Ορθοδόξου Πίστεως κατά της φοβερής αιρέσεως των Εικονομάχων, των αιρετικών δηλαδή εκείνων που δεν εδέχοντο να τιμούν τις άγιες Εικόνες. Το <<Ωρολόγιο>> της Εκκλησίας γράφει: Για εκατό και πλέον χρόνια διαταράχθηκε η Εκκλησία με διωγμούς από κακοδόξους εικονομάχους. Πρώτος υπήρξε ο αυτοκράτορας Λέων ο Ίσαυρος και τελευταίος ο Θεόφιλος, ανδρας της αγίας Θεοδώρας, η οποία μετά το θάνατο του συζύγου της ανέλαβε την εξουσία και στερέωσε πάλι την Ορθοδοξία μαζί με τον Πατριάρχη Μεθόδιο. Η Βασίλισσα Θεοδώρα διακήρυξε δημόσια ότι ασπαζόμεθα τις Εικόνες, όχι λατρευτικά, ούτε ως Θεούς, αλλά ως εικόνες των αρχετύπων. Την πρώτη Κυριακή των νηστειών το έτος 843, η Θεοδώρα μαζί με το γιό της αυτοκράτωρα Μιχαήλ, λιτάνευσαν και ανεστήλωσαν τις άγιες εικόνες μαζί με τον κλήρο και το λαό. Από τότε εορτάζουμε κάθε χρόνο την ανάμνηση αυτού του γεγονότος γιατί καθωρίσθηκε οριστικά ότι δεν λατρεύουμε τις Εικόνες, αλλά τιμούμε και δοξάζουμε όλους τους Αγίους που εικονίζουν και λατρεύουμε μόνο τον εν Τριάδι Θεό. Τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα και κανένα άλλο είτε Άγιο είτε Άγγελο.

Ελένη Νικολαίδου-Πάλμου
____________________

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Γιώργος Σεφέρης


Ο Γιώργος Σεφέρης γεννήθηκε στα Βουρλά της Σμύρνης, στις 29 Φεβρουαρίου του 1900. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Σεφεριάδης. Το 1914, με το ξέσπασμα του Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένειά του μεταναστεύει στην Ελλάδα. Το 1917 θα βρεθεί στο Παρίσι, όπου ο πατέρας του Στέλιος εργάζεται ως δικηγόρος. Ο Γιώργος Σεφέρης θα μείνει εκεί μέχρι το καλοκαίρι του 1924, ακολουθώντας σπουδές λογοτεχνίας και αποκτώντας το πτυχίο της Νομικής, οπότε μεταβαίνει στο Λονδίνο. Το 1925 επιστρέφει στην Αθήνα και το 1927 διορίζεται στο διπλωματικό σώμα, ως ακόλουθος του Υπουργείου Εξωτερικών. Τον Ιούλιο του 1928 δημοσιεύει στη Νέα Εστία, επώνυμα ως Γ. Σεφεριάδης το "Μια βραδιά με τον Κύριο Τεστ", μετάφραση έργου του Βαλερί. Το Μάιο του 1931 εκδίδεται με το ψευδώνυμο Γ. Σεφέρης η "Στροφή" και τον ίδιο χρόνο διορίζεται υποπρόξενος και έπειτα διευθύνων του Ελληνικού Γενικού Προξενείου του Λονδίνου, όπου θα παραμείνει μέχρι και το 1934. Το Μάιο του 1932 δημοσιεύεται το έργο του "Μια νύχτα στην ακρογιαλιά" και τον Οκτώβριο η Στέρνα. Το 1936 διορίζεται πρόξενος στη Κορυτσά, όπου θα παραμείνει μέχρι το 1938. Στις 13 Φεβρουαρίου του 1937 δημοσιεύει στα Νέα Γράμματα επιστολή του περί της δημοτικής γλώσσας. Η ποίησή του επηρεάστηκε από τον Έλιοτ (T.S Elliot), τον Κλωντέλ, το Βαλερί και τον Πάουντ (Ezra Pound). Το γεγονός όμως που χάραξε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στη συνείδηση του ποιητή ήταν η εθνική καταστροφή του 1922 κι ο ξεριζωμός του μικρασιατικού ελληνισμού. Το 1963 η φήμη του Σεφέρη ξεφεύγει από τα εθνικά όρια και εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Καρπός της, η βράβευσή του με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Είναι ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με το ανώτερο, παγκοσμίως, βραβείο πνευματικής προσφοράς. Έως σήμερα, ακολούθησε μόνο ο Οδυσσέας Ελύτης, το 1979. Το 1967 η δικτατορία των συνταγματαρχών κατέλυσε το σύνταγμα στην Ελλάδα, αναστέλλοντας τις ατομικές ελευθερίες. Ο Σεφέρης εκδηλώθηκε έντονα εναντίον της, τόσο γραπτά, όσο και με δημόσιες ρητές δηλώσεις του. Στις 28 Μαρτίου 1969 ο Σεφέρης μίλησε για πρώτη φορά δημόσια εναντίον της Χούντας και γι' αυτό το λόγο του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971, ο Γιώργος Σεφέρης πέθανε και η κηδεία του εξελίχθηκε σε σιωπηρή πορεία κατά της δικτατορίας. Μετά το θάνατό του εκδόθηκε το προσωπικό του ημερολόγιο με τίτλο «Μέρες…» καθώς και το «Πολιτικό» του ημερολόγιο.
Ελένη Νικολαίδου-Πάλμου

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΤΕ,ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Αναγνώστης του inews περιγράφει την κατάσταση υποσίτισης στα σχολεία της Θήβας...

Συνεχώς αυξάνονται τα κρούσματα υποσιτισμού των μαθητών στα σχολεία της Θήβας.

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που έχασαν ξαφνικά την δουλειά τους, δεν έχουν χρήματα ούτε για τα βασικά τρόφιμα.

Υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο και λιποθυμούν ή ζαλίζονται γιατί όχι μόνο δεν έχουν φάει πρωινό αλλά έχουν έως και 2 μέρες να φάνε.

Υπάρχουν παιδιά στις τάξεις του γυμνασίου που δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν τυρόπιτα ή γάλα από το κυλικείο.

Υπάρχουν μικρά παιδιά
στα δημοτικά σχολεία που μένουν στο ολοήμερο γιατί οι γονείς τους προσπαθούν για το μεροκάματο και δεν έχουν μαζί τους φαγητό, ούτε μια φέτα ψωμί.

Φωτεινό παράδειγμα αποτελούν οι δάσκαλοι και τα κυλικεία στα σχολεία αυτά που δίνουν δωρεάν τυρόπιτες και τοστ στα παιδιά και κάνουν ότι μπορούν για να τα βοηθήσουν.

Ας έρθουν λοιπόν οι πολιτικοί της πόλης μας να δουν το τεράστιο πρόβλημα, να κοιτάξουν τα παιδιά στα μάτια και να τους απαντήσουν:

- « Γιατί με αφήνετε να πεινάω»;

Αφήγηση αναγνώστη

Ελένη Νικολαίδου-Πάλμου

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Προτεραιότητα του Συντάγματος δεν ειναι πια ο πολίτης αλλα το δάνειο....

Θα υπάρξει αλλαγή στο Σύνταγμα της Ελλάδος οπου θα αναφέρει μεταξύ αλλων οτι προτεραιότητα του Κράτους θα ειναι η αποπληρωμή του δανείου μας....Κύριοι και κυρίες μετά απο αυτο μόνο στο μυαλό μας  θα ειμαστε ελεύθεροι...

Κάποια άρθρα του Συντάγματος ετσι για να μαθαίνουμε...
Άρθρο 2
1. O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
2. H Eλλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.

Άρθρο 5
1. Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο. 3. H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
**4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.
**5. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.
Άρθρο 5α
1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων.
2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.
Άρθρο 16
1. H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Kράτους. H ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.
2. H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
3. Tα έτη υποχρεωτικής φοίτησης δεν μπορεί να είναι λιγότερα από εννέα.
4. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Tο Kράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους.
Άρθρο 21
1. H οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Kράτους.
2. Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Kράτος.
3. Tο Kράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.
4. H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Kράτους.
**5. O σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.
**6. Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας.
 
Ελένη Νικολαίδου-Πάλμου
 

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Ιδού κύριοι τα έργα μας και οι υποχωρήσεις μας....

Θέλετε και κείμενο?Νομίζω οτι η εικόνα τα λέει όλα,φωνάζει και το χειρότερο?προειδοποιεί για το μέλλον των παιδιών μας.Δεν θα αναφερθώ στην παιδεία τους ουτε στην κοινωνική πρόνοια....οι σκέψεις ειναι δικές σας.....προβληματιστείτε.....
Εμεις κάνουμε υποχωρήσεις και θυσίες  σαν΄΄Ελληνες  για να πάρουν πάλι πίσω τα λεφτά τους οι δανειστές μας.....Ευχαριστούμε καλοί μας Πατριώτες Πολιτικοί!!!
Ελένη Νικολαίδου -Πάλμου

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Ιταλοί Δήμαρχοι προσφέρουν τον μισθό τους στην Ελλάδα....

Σε μια συμβολική χειρονομία αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και τους Έλληνες προχώρησαν δύο Ιταλοί δήμαρχοι, προσφέροντας τον μισθό τους για τη στήριξη του ελληνικού λαού.
Με περίσσευμα ψυχής, οι δήμαρχοι έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι σε δύσκολες εποχές πίσω από ένα «πόστο» μπορεί να υπάρχουν ακόμα «άνθρωποι».
Πρώτα ο δήμαρχος της Ιταλικής πόλης Κάβα ντε Ριρένι που βρίσκεται κοντά στη Νάπολη, ο 46χρονος, Μάρκο Γκάλντι δήλωσε ότι προσφέρει τον μισθό του στον ελληνικό λαό, προκειμένου να του συμπαρασταθεί στην δύσκολη εποχή της κρίσης. Μετά ακολούθησε ο δήμαρχος στη νότια Ιταλία, δήμαρχος της κωμόπολης Μπαρονίσι, Τζοβάνι Μοσκατιέλο.
Στην επιστολή του, ηγέτες και τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκλονίζει: «Στην Ευρώπη, υπάρχει ένας λαός που λέει ότι δεν έχει αδέλφια. Και σε αυτή την ιστορική στιγμή, έχει δίκιο. Κανένας στον κόσμο δεν φέρεται με αδελφοσύνη προς τον ελληνικό λαό. Έστω και αν η Ελλάδα μάς έδωσε τη φιλοσοφία και την επιστήμη, την ποίηση και τη λογοτεχνία, το θέατρο και τη μουσική. Η Ελλάδα μάς έδωσε τον πολιτισμό και η Ιταλία και η Ευρώπη δεν είναι αδέλφια της, αλλά παιδιά της. Η Ευρώπη, σήμερα κρίνεται. Αν εγκαταλείψει την Ελλάδα, θα απορρίψει οριστικά μια συγκεκριμένη ιδέα της Ευρώπης, εκείνη την ιδέα της Ευρώπης, που θέλουμε και αγαπάμε. Από το μήνα αυτό θα καταβάλλω το μισθό μου υπέρ του ελληνικού λαού. Και όσοι κρατούν στα χέρια τους το μέλλον της Ευρώπης και της Ιταλίας, ας μην ξεχάσουν το χρέος τους, ένα χρέος αλληλεγγύης και αδελφοσύνης».

Ο Μάρκο Γκάλντι είναι  καθηγητής στη Νομική Σχολή του Σαλέρνο και ο μισθός του για την θέση του δημάρχου είναι 1.100 ευρώ τον μήνα.
«Όσοι κυβέρνησαν τα χρόνια αυτά στην Ελλάδα, οπωσδήποτε διέπραξαν σοβαρότατα λάθη, αλλά θα ήμασταν και εμείς, τώρα, άλλο τόσο ανεύθυνοι, αν δεν στηρίζαμε -με κάθε δυνατό μέσο- αυτή τη χώρα, που είναι η κοιτίδα τού πολιτισμού μας», είπε κ. ο Μοσκατιέλο, ο δεύτερος δήμαρχος

Eλένη Νικολαίδου- Πάλμου
Πηγή madata

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

"Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο"
Γ. Ρίτσος

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ύστερα απο επίσημη ανακοίνωση του δημαρχου της λίμνης Πλαστήρα τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά!

και τώρα ας δείτε λίγο πως περνάμε....






Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Μεγάλη γιορτή σήμερα....

Τρεις Ιεράρχες

 
Ως Τρεις Ιεράρχες αναφέρονται οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ή Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Αναδείχθηκαν πατέρες της εκκλησίας και άγιοι. Η σοφία και η δράση τους τους έδωσε τον τίτλο των μεγίστων φωστήρων, όπως ψέλνεται και στο τροπάριό τους: «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος...».
Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία κι η ζωή τους ήταν γεμάτη από τους αγώνες τους γι' αυτή. Τα συγγράμματά τους, αλλά και η προφορική τους διδασκαλία έδωσαν δόξα και αίγλη στη χριστιανική παιδεία.
Γαλουχημένοι με τα βαθιά νοήματα της θρησκείας και άριστοι γνώστες της αρχαίας ελληνικής σοφίας, συνδύασαν τις γνώσεις τους αυτές και πρόσφεραν τις πρώτες βάσεις στη διαμόρφωση της ελληνοχριστιανικής παιδείας και του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Για τη μεγάλη προσφορά τους στα γράμματα ανακηρύχτηκαν άγιοι προστάτες των γραμμάτων, των μαθητών και γενικά της σπουδάζουσας νεολαίας.
Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους. Κι επειδή είναι και προστάτες των γραμμάτων, καθιερώθηκε αυτή η γιορτή να είναι και γιορτή των γραμμάτων και της ελληνοχριστιανικής παιδείας. Η καθιέρωση αυτή έγινε μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και από το 1842 η γιορτή καθιερώθηκε ως εκπαιδευτική από τη σύγκλητο του πανεπιστήμιου Αθηνών. Η γιορτή αυτή επεκτάθηκε και στα γυμνάσια και στα δημοτικά σχολεία που την ημέρα αυτή αργούν και οργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις και τελετές στη μνήμη των Αγίων.[1]

πηγή : Βικιπαιδεια

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

«Είμαστε ένας λαός, με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι; Δε γυρεύω μήτε το σταμάτημα, μήτε το γύρισμα προς τα πίσω, γυρεύω το νου, την ευαισθησία και το κουράγιο των ανθρώπων που προχωρούν εμπρός.» Γ. Σεφέρης.
 
 

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Το Κρυονέρι Αγράφων στη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ...

Ψάχνοντας στον "ιντερνετικό" κόσμο για κάτι πληροφορίες που ήθελα ανακάλυψα μια έκπληξη, το Κρυονέρι μας ειναι στη σελίδα της  Βικιπαίδεια .Το κείμενο γράφει τα εξής :

Το Κρυονέρι ανήκει στον Νομό Καρδίτσας και απέχει από την πρωτεύουσα του Νομού 22 χλμ. Κτισμένο σε υψόμετρο 850μ. στον ορεινό όγκο των Αγράφων και βορειοδυτικά σε σχέση με τη Λίμνη Πλαστήρα, προς την οποία έχει εξαιρετική θέα. Αρχικά το χωριό βρισκόταν λίγο ανατολικότερα από το σημερινό και ονομαζόταν Τσιφλίκι. Είναι από τα λίγα χωριά της περιοχής όπου ο πληθυσμός δεν μεταβάλλεται σημαντικά (λειτουργεί και Δημοτικό Σχολείο) καθώς το χωριό βρίσκεται σε νευραλγική θέση (ιδιαίτερα μετά την ανάπτυξη που έλαβε χώρα στην περιοχή της λίμνης) και έχουν δοθεί κίνητρα στους νέους να μείνουν και να κάνουν οικογένειες στο Κρυονέρι. Βοηθάει βέβαια σε αυτό και η καταπληκτική τοποθεσία όπως και το εξαιρετικό έδαφος, πρόσφορο για καλλιέργειες.

 Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό αρχικά βρισκόταν ανατολικότερα και νοτιότερα της σημερινής του τοποθεσίας. Μάλιστα, στο κέντρο του χωριού δέσποζε ο ναός του Προφήτη Ηλία. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο ναός κάηκε από τους κατακτητές στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Τότε ήταν που οι κάτοικοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το Κρυονέρι. Από την άλλη υπήρξαν φήμες και για ελονοσία που αφάνισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού καθώς το χωριό βρισκόταν κοντά σε έλος (τη γνωστή "Της Βαβάς τη γούρνα"), που αργότερα καλύφθηκε με τη δημιουργία της λίμνης. Το νέο χωριό (στη σημερινή του τοποθεσία) ονομάστηκε Στούγκο (Στούγκ: τουρκική ονομασία. Η συνθήκη του Ταμασίου (1525) θα ευνοήσει την περιοχή και τα Άγραφα θα διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους(εξ ου και η ονομασία "ΑΓΡΑΦΑ" γιατί ποτέ δεν καταγράφηκαν στις επίσημες κατακτήσεις των Τούρκων. Οι κάτοικοι άρχισαν να μετακινούνται από τον κάμπο προς το Κρυονέρι και ο πληθυσμός αυξήθηκε και κατά συνέπεια το χωριό εκείνη την εποχή ήταν γνωστότερο ως "Μέγα Στούγκο". Το χωριό ήταν βακούφικο της Μονής Κορώνης ανήκε δηλαδή στην εδαφική της περιουσία της. Μετά το 1923 ωστόσο, οι 103 οικογένειες που ζούσαν μόνιμα στο Στούγκο εξαγόρασαν την τιμή του χωριού από τη Μονή Κορώνης και έτσι απέκτησαν την πλήρη ανεξαρτησία τους. Το χωριό πάντως μετονομάστηκε σε Κρυονέρι μόλις το 1935.

Σήμερα το Κρυονέρι είναι ένα μαγευτικό μέρος με πυκνή βλάστηση, άφθονα νερά, φρέσκα κηπευτικά προϊόντα. Επιπλέον προσφέρει πολλά καταλύματα, χώρους εστίασης αλλά και αναψυχής και είναι ιδανικό για χειμερινές διακοπές, αν και όλο το χρόνο προσφέρει ηρεμία και αναζωογόνηση συνδυάζοντας το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον με τις υποδομές για αθλήματα (ιππασία, ποδήλατο βουνού, ποδήλατο λίμνης, κανό, ορειβασία κτλ.). Κάθε χρόνο, την πασχαλινή περίοδο, αναβιώνουν στο Κρυονέρι παλαιά έθιμα και χορευτικές εκδηλώσεις. Στις 20 Ιουλίου μπορούμε να γιορτάσουμε στο τοπικό πανηγύρι του Προφήτη Ηλία (στη νέα του πια θέση, βορειοανατολικά του Κρυονερίου) ενώ κάθε Αύγουστο πραγματοποιείται ποδηλατικός γύρος.


Προσεχώς να πούμε οτι το Κρυονέρι θα παρέχει και άλλα....ομως θα τα δείτε γραμμένα στη Βικιπαιδεια στο μέλλον,ελπίζουμε απο τη νεολαία του χωριού μας!!
Ελένη  Νικολαίδου -Πάλμου

Πηγή πληροφοριών Bικιπαίδεια


Πεζοπορία στο δάσος του Κρυονερίου

Φοβερά μονοπάτια στο Κρυονέρι για Περιήγηση

Στο πυκνό δάσος του Κρυονερίου οι Ορειβάτες απο τα Τρίκαλα ανακαλύπτουν το μέρος.Δυστυχώς δεν ειχε σήμανση και συνάντησαν ενα βαθμό δυσκολίας.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Άγιος Ευθύμιος

Γεννήθηκε από γονείς πού είχαν μεγάλη πίστη και θεάρεστη ζωή, τον Παύλο και τη Διονυσία, το 377 στη Μελιτηνή της Αρμενίας. Σέ ηλικία τριών χρόνων χάνει τον πατέρα του, αλλά ή μητέρα του ήταν από εκείνες τις χήρες γυναίκες πού διατήρησαν όλη την ψυχική τους δύναμη και μπόρεσαν να αναδείξουν μεγάλα τα παιδιά τους. ο επίσκοπος Εύτρώϊος διέκρινε τα χαρίσματα του παιδιού και το προστάτευσε. Αφού σπούδασε ο Ευθύμιος, χειροτονείται διάκονος, και, κατόπιν, Ιερέας και μάλιστα, κρίνεται κατάλληλος να διευθύνει το μοναστήρι της Μελιτηνής. Πόθος του, όμως, ήταν να πάει στους Αγίους Τόπους.
Πράγματι, το 406 ο Θεός τον αξιώνει και πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα. Τα μεγάλα πνευματικά και ηθικά χαρίσματα του γρήγορα τον ανέδειξαν και εκεί. Στο ησυχαστήριο του συγκεντρώνονται πολλοί ζηλωτές μοναχοί και τον εκλέγουν ηγούμενο. Το νέο του αξίωμα ο Ευθύμιος το διαχειρίζεται σωστά και αρχίζει συστηματική Ιεραποστολική εργασία χριστιανικού φωτισμού μεταξύ των αραβικών πληθυσμών, φέρνοντας πολλούς "Αραβες στη χριστιανική πίστη.
"Ετσι, ο Ευθύμιος "θέρισε" πολλές ψυχές στον πνευματικό αγρό του Χριστού. Και σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου μας, "Ό θερίζων μισθόν λαμβάνει και συνάγει καρπόν εις ζωήν αίώνιον"1. Δηλαδή, εκείνος πού ελκύει ψυχές στη σωτηρία παίρνει μισθό και αποθηκεύει καρπό για την αιώνια ζωή. ο Ευθύμιος πάνω από 90 ετών, (κατ' άλλους πέθανε το 473 σε ηλικία 97 ετών), παραδίδει το πνεύμα του στον Κύριο, αφού τον υπηρέτησε μέχρι τέλους, και δίκαια ονομάστηκε Μέγας.
(Στόν Πατμιακό Κώδικα 266, κατά την 7η του μηνός Μαΐου φέρεται "ή μετάθεσις των λειψάνων του οσίου πατρός ημών Ευθυμίου του Μεγάλου". Στόν δε Συναξαριστή Delehage σελ. 406, αναφέρεται κατά την 19η Ιανουαρίου, "επάνοδος του λειψάνου του εν άγίοις πατρός ημών Ευθυμίου"). 1. Ευαγγέλιο Ιωάννη δ' 
Χρόνια Πολλά στον Ευθύμη και στην Ευθυμία
Πηγή :

Ελένη Νικολαίδου-Πάλμου


Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Τέλος το διάλειμμα...

Καλή Χρονιά γεμάτη Υγεία, Αγάπη για τον ευατό μας και τον συνάνθρωπο.
Τέρμα το διάλειμμα μικροί και μεγάλοι φίλοι μας.Ανοίξανε τα σχολεία και η ζωή μπήκε πάλι στους παλιούς της ρυθμούς.Βέβαια περιμένουμε να δούμε κατα πόσο θα ειναι "ίδιοι" οι ρυθμοί το 2012 γιατι με τα νέα μέτρα που θα εφαρμοστούν στο " Ελλαδιστάν " ειναι απορίας άξιο πώς θα ζήσουν οι οικογένειες. Εκτος και αν ειναι σχέδιο να κάνουν τον κόσμο να επιστρέψει πίσω στα χωριά του και να καλλιεργήσει και πάλι τη γή του...βρε, λές γι'αυτο να το κάνουν? Σ'ενα βαθμο πιστεύω το εχουν πετύχει....
Αντε να δούμε πότε θα ξανάρθει η Ελπίδα στην καρδιά μας...
Ελένη Νικολαίδου-Πάλμου